Malen in het industriële tijdperk

Toen deze molen in Edewecht werd gebouwd, kwam de molenarij met windmolens reeds tot een eind. Stoomkracht, verbrandingsmotoren en snel ook al electriciteit maakten aan deze vorm van energieopwekking –voorlopig- een einde. Haar naam `wipmolen´ heeft met de koker te maken, een houten holle cilinder die het drijfwerk in de kop van de molen met het maalwerk in de onderbouw verbindt. In deze koker liep ook al in 1879 een slanke stalen as, een duidelijk product van de bloeiende ijzergieterij in het industrieel tijdperk dat nu ook hun intrede deden in de traditionele werkomgeving van de molenaar.

Grof en fijn

De wipmolen beschikt over twee maalgangen, waarin grof geschroot maar ook fijn meel kan worden geproduceerd. Nadat zij 25 jaar in Edewecht haar dienst had gedaan, werd ze aan boer Schrand uit Altenoythe verkocht. Ook hier werd zij nog eens meerdere jaren ingezet, voordat de eigenaar haar, intussen tot een ruïne vervallen, aan het museumdorp verkocht.