Toptechnologie uit het buurland

Dit molentype met zijn markant rondlopende galerij heet niet toevallig „Hollander“. Nederland behoorde in de 17e eeuw tot één van de grootste zee- en economische machten ter wereld. Eén van de revolutionaire technische snufjes die er vandaan kwamen, was een molen,waarbij niet meer het hele gebouw, maar alleen nog de kop met de vleugels bij het malen in de wind werd gedraaid. Dit vereiste een aanzienlijk gecompliceerdere aandrijving dan in de oude staakmolen, maar het bracht ook een groter prestatievermogen en een groter aantal functies. Zo vinden wij in deze galerij van Hollanders drie zolders – de meelzolder, de steenzolder en smeerzolder – evenals twee koppels, de schroot- en builgang.

Boeren als eigenaren

Toen de inwoners van het boerschap Bokel in 1764 van hun landsheer, de bisschop van Munster, de permissie kregen een molen te bouwen, kozen ze als vanzelfsprekend voor het moderne type „Hollander“. Vooreerst bedreven ze de molen als coöperatie, maar gaven deze al gauw in de handen van een particuliere molenaar.
Verschillende pachters namen in de daaropvolgende decennia het bedrijf van de molen over, voordat ze door de laatste bezitter in 1938 aan het museumdorp werd gegeven.